چگونه توانستم با استفاده از روش یادگیری اکتشافی، خلاقیت و علاقه دانش آموزان به علوم را افزایش دهم؟

در دنیای آموزش امروز، صرف انتقال مفاهیم علمی به دانش آموزان کافی نیست؛ بلکه ایجاد انگیزه، کنجکاوی و خلاقیت در آنان نقش بنیادین در یادگیری پایدار دارد. در این اقدام پژوهی، هدف آن بود که با به کارگیری روش یادگیری اکتشافی، زمینه ای فراهم شود تا دانش آموزان از حالت یادگیرنده ی منفعل به پژوهشگر فعال و خلاق تبدیل شوند. در آغاز پژوهش، مشاهده شد که بیشتر دانش آموزان نسبت به درس علوم نگرش سطحی و بی علاقه داشتند و تنها برای کسب نمره تلاش می کردند.برای تغییر این وضعیت، راهبردهایی چون طرح سوال های چالش برانگیز، استفاده از آزمایش های ساده اما جذاب، هدایت یادگیری به صورت گروهی و استفاده از موقعیت های واقعی زندگی روزمره در آموزش علوم اجرا گردید. همچنین فرصت داده شد تا دانش آموزان با طرح فرضیه و آزمودن آن، خود به کشف قوانین علمی بپردازند. در این فرایند، نقش معلم از انتقال دهنده ی مستقیم محتوا به راهنما و تسهیل گر یادگیری تغییر یافت.نتایج حاصل از اجرای این روش نشان داد که میزان مشارکت و پرسشگری دانش آموزان به طور چشمگیری افزایش یافت، آنان در ارائه ی راه حل های نوآورانه خلاق تر شدند و نگرش مثبتی نسبت به درس علوم پیدا کردند. در پایان، تحلیل داده ها حاکی از آن بود که روش یادگیری اکتشافی نه تنها به بهبود عملکرد علمی منجر شد، بلکه حس اعتمادبه نفس، روحیه ی همکاری و انگیزه ی درونی آنان را نیز تقویت کرد.در مجموع، می توان نتیجه گرفت که یادگیری اکتشافی ابزاری موثر برای پرورش تفکر علمی و خلاقیت در دانش آموزان است و به کارگیری آن می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت آموزش علوم و ایجاد علاقه ی پایدار در فراگیران ایفا کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری اکتشافی ، خلاقیت ، علاقه مندی ، علوم تجربی ، انگیزش درونی.