طاها ربانی - کارشناس قطب برنامه ریزی و توسعه پایدار گردشگری، دانشگاه تهران

روش تحلیل ساختاری، روشی است که برای تحلیل روابط بین متغیرها خصوصا در سیستم های گسترده و دارای ابعاد متعدد بکار می رود. پتانسیل این روش در استفاده از داده های کیفی در کنار داده های کمی، سبب شده که این روش تبدیل به یکی از روشهای پرکاربرد در آینده پژوهی شود. در این روش متغیرهای موثر بر سیستم در یک ماتریس N * N قرار گرفته و بر اساس نظرات گروه کارشناسان در قالب اعداد 4، 3، 2، 1، 0 و P ارزشگذاری می شود. این ماتریس مبنای تحلیل های بعدی را تشکیل داده و خروجی های متعددی از این روابط بدست می آید. در نهایت متغیرها بر اساس تاثیرگذاری و تاثیرپذیری در یک محور مختصات پراکنده می شوند. بر اساس پراکنش متغیرها در محور مختصات، ویژگیهای آنها مشخص شده و مبنای تحلیل مدیران و برنامه ریزان، در مراحل بعدی برنامه ریزی قرار می گیرد. نرم افزار MICMAC از جمله بهترین نرم افزارهایی است که به منظور پیاده سازی تحلیل ساختاری طراحی شده و توسعه یافته است. خروجی های نرم افزار به صورت جداول و نمودارها می تواند کمک به سزایی به درک ابعاد و روابط سیستم و چگونگی عمل سیستم در آینده داشته باشد.

سیستم، پیچیدگی، تحلیل ساختاری، تحلیل اثر متقابل