سلمان احمدی باصیری - کارشناس ارشد، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی گرایش استراتژیک، پردیس فارابی دانشگاه تهران

چنانکه می دانیم پیش بینی اساس و پیش نیاز هر نوع برنامه ریزی و مخصوصاً برنامه ریزیهای استراتژیک است. در شرایط فعلی پیش بینی افقهای دور به سختی صورت می پذیرد و گاه حوادثی غیر منتظره همانند یک سونامی پایه و اساس برنامه ها از جمله برنامه های استراتژیک را به هم می ریزد. در این شرایط منطقی نیست که از برنامه ریزی صرفنظر کنیم و خود را در معرض حوادث پیش رو قرار دهیم. پس باید برای حل این مشکل چاره ای یافت. در پژوهش حاضر نخست به تفاوت و ارتباط بین مدیریت استراتژیک و برنامه ریزی استراتژیک پرداخته شده است و سپس با تشریح شرایط کنونی جهان و وجود عدم قطعیت در شرایط درونی و مخصوصاً بیرونی سازمانها و مراکز تصمیم گیری به لزوم استفاده از روشها و فنون آینده پژوهی در فرآیند تصمیم سازی و برنامه ریزی استراتژیک تأکید شده است و تصمیم سازی با نگاه آینده پژوهانه به عنوان راه حل مناسبی برای گریز از عدم قطعیتهای کنونی معرفی شده است. در نهایت رویکرد برنامه ریزی پابرجا به عنوان یک رویکرد برنامه ریزی استراتژیک که در مقابل حوادث غیر منتظره مقاوم است، به طور خلاصه معرفی شده است.

آینده پژوهی، برنامه ریزی استراتژیک، عدم قطعیت، برنامه ریزی پابرجا