بررسی میزان انطباق عملگر صفحه ایی بر انبارش در دو معادله سهمی و هذلولی بر رخدادهای لرزه ایی در روش سطح پراش مشترک

روش سطح بازتاب مشترک، از روش های نوین در تصویرسازی لرزه ای است. این روش در برخورد با شیب های متداخل در مقاطع دورافت صفر، عملکرد خوبی نداشته و در این نقاط، عملگری که منطبق بر رخداد با بیشترین میزان همدوسی است، برگزیده می شود. به منظور برطرف کردن این مشکل، روش سطح پراش مشترک معرفی گردید که در آن تمامی شیب های متداخل در یک نقطه، بدون درنظر گرفتن همدوسی در عملیات برانبارش دخالت داده می شوند. در این تحقیق روش برانبارش سطح پراش مشترک که بر پایه ی معادله ی هذلولی عمل می کند، با معادله سهموی بازنویسی شده است. عملگر جدید به همراه دو روش سطح بازتاب مشترک و سطح پراش مشترک بر روی یک داده لرزه ای مصنوعی استاندارد پیاده شد. روش سطح بازتاب مشترک قادر به آشکارسازی تمامی پراش ها نبوده و تنها بر رخدادهای بازتابی قوی تر منطبق شده، در حالی که عملگر سطح پراش مشترک سهموی، نشان می دهد که این عملگر، در مقایسه با عملگر سطح بازتاب مشترک، انطباق بهتری داشته در حالی که در مقایسه با عملگر سطح پراش مشترک هذلولی، در دورافت های بلند، عدم انطباق بیشتری را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سطح پراش مشترک ، سطح بازتاب مشترک ، تصویرسازی لرزه ای ، آنالیز همدوسی