شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت دوره های آموزشی کارکنان ستاد دیه استان تهران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر ارتقای کیفیت دوره های آموزشی کارکنان ستاد دیه استان تهران انجام شد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها آمیخته (کمیکیفی) است. جامعه آماری پژوهش را اساتید صاحب نظر، خبرگان علمی حوزه مدیریت دولتی و همچنین مدیران و کارشناسان ارشد ستاد دیه استان تهران تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای و میدانی و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از شاخصهای CVR و CVI تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و اولویت بندی عوامل و شاخص ها از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره DEMATEL و ANP استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که پنج عامل اصلی بر کیفیت دوره های آموزشی تاثیر گذارند. اولویت بندی این عوامل به ترتیب اهمیت عبارت است از: نیازسنجی آموزشی (با وزن نهایی ۰.۲۵۸)، حمایت مدیریتی و سازمانی (۰.۲۵۲)، فناوری و منابع آموزشی (۰.۱۹۳)، روش ها و محتوای آموزشی (۰.۱۵۲) و ارزیابی اثر بخشی آموزش (۰.۱۴۴). همچنین در بین شاخص های تفصیلی، به کارگیری روش های علمی در نیازسنجی، اعطای مشوق ها و تحلیل شغلی به عنوان مهمترین شاخص ها شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

کیفیت دوره های آموزشی ، اثر بخشی آموزشی ، نیازسنجی ، آموزشی محتوای آموزشی ، حمایت مدیریتی و سازمانی ، فناوری و منابع آموزشی ، ستاد دیه استان تهران