بررسی راندمان جذب کود روی در شرایط متغیر فسفر و تاثیر آن بر عملکرد و کیفیت سیب زمینی

بر طبق آمار نامه وزارت جهاد کشاورزی در سال 1382 سطح زیر کشت سیب زمینی در کشور 174000 هکتار می باشد که متوسط عملکرد کشور 23/75 تن می باشد و استان همدان با دارا بودن 20130 هکتار کشت سیب زمینی 11/5 درصد سطح زیر کشت کل کشور را به خود اختصاص داده است که بعد از استان اردبیل در رتبه دوم قرار دارد . واکنش و اثرات متقابل روی و فسفر با یکدیگر بیشتر یک پدیده فیزیولوژیکی می باشد تا یک مشکل مربوط به خاک . واکنش میان فسفر و روی عمدتاً مربوط به مقادیر زیاد فسفر و یا استفاده از آن در خاکهایی است که از نظر عنصر روی با کمبود مواجه اند می باشد . وقتی روی و فسفر در حد توازن در گیاه وجود دارند سبب افزایش عملکرد می شوند ولی وقتی بین فسفر و روی توازنی وجود نداشته باشد این دو عنصر دارای اثرات متقابل می شوند . کرستینسن و جکسون (1981) با تحقیق بر روی ذرت و سیب زمینی مشاهده نمودند که این گیاهان وقتی به روی پاسخ می دهند که فسفر عامل محدود کننده رشد نباشد آنها نتیجه گرفتند که در سیب زمینی در غلظت 1/22 درصد فسفر علائم سمیت فسفر مشاهده می شود و بروز کمبود روی حتمی خواهد بود . نتایج تحقیقات ترهان و گروال (1983) نشان داد که غلظت بالای فسفر باعث کاهش جذب روی و کاهش انتقال آن با تجمع در ریشه، ساقه و گره ها می شود ایشان نتیجه گرفتند که نسبت 100/1 P/ Zn تا 200/1 برای سیب زمینی مناسب می باشد