طراحی مدل بومی نوآوری در سازمان آتش نشانی مشهد با تاکید بر بهبود فرآیندهای عملیاتی و لجستیکی

این پژوهش با هدف طراحی و تبیین مدل بومی نوآوری در سازمان آتش نشانی مشهد، با تاکید بر بهبود فرآیندهای عملیاتی و لجستیکی، انجام شده است. رویکرد تحقیق، کاربردی با ماهیت کیفی و مبتنی بر نظریه زمینه ای (Grounded Theory) بوده است. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۵ نفر از مدیران و کارشناسان کلیدی سازمان جمع آوری و با استفاده از کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، انتخابی) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نوآوری در این سازمان تحت تاثیر چهار مقوله کلان قرار دارد: ۱) فرهنگ سازمانی و رهبری حامی نوآوری، ۲) توانمندسازی و توسعه سرمایه انسانی، ۳) ساختارها و فرآیندهای سازمانی برای نوآوری، و ۴) همکاری و ارتباط با ذینفعان خارجی. هر یک از این مقولات شامل مولفه های مشخصی هستند که بر جنبه های مختلفی از جمله حمایت رهبری، آموزش کارکنان، مدیریت فرآیندها، و ارتباط با محیط بیرونی تاکید دارند. یافته ها نشان می دهند که ایجاد یک فرهنگ سازمانی پویا، سرمایه گذاری بر نیروی انسانی، بهینه سازی فرآیندها و بهره گیری از ظرفیت های خارجی، برای موفقیت مدل نوآوری ضروری است. در نهایت، مدل بومی نوآوری مبتنی بر این یافته ها پیشنهاد می گردد که می تواند به عنوان راهنمایی عملی برای ارتقاء مستمر کارایی و اثربخشی سازمان آتش نشانی مشهد در حوزه های عملیاتی و لجستیکی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سازمان آتش نشانی مشهد ، فرآیندهای عملیاتی ، فرآیندهای لجستیکی ، نظریه زمینه ای ، نوآوری