نقش فناوری های نوین در تحول نظام آموزشی

تحولات سریع فناوری در قرن بیست ویکم، نظام های آموزشی را به سوی بازنگری در ساختار، محتوا و روش های تدریس سوق داده است. این مقاله با هدف بررسی نقش فناوری های نوین در تحول نظام آموزشی نگاشته شده و به تحلیل تاثیر ابزارها و بسترهای دیجیتال مانند هوش مصنوعی، یادگیری الکترونیکی، واقعیت افزوده و سامانه های مدیریت آموزش (LMS) بر کیفیت یاددهی-یادگیری می پردازد. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و با استناد به منابع پژوهشی معتبر، نشان داده شده است که بهره گیری هوشمندانه از فناوری می تواند موجب افزایش تعامل، ارتقاء یادگیری فردمحور، توسعه مهارت های قرن بیست ویکم و کاهش نابرابری های آموزشی شود. در پایان، چالش هایی نظیر شکاف دیجیتال، ناآمادگی زیرساختی و ضعف سواد رسانه ای معلمان و دانش آموزان به عنوان موانع جدی تحقق این تحول مطرح شده اند. یافته ها بر لزوم تدوین سیاست های جامع و آموزش هدفمند معلمان برای بهره گیری موثر از فناوری تاکید دارند.