صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک مرتبط با خشکی در نهالهای گردو

عملکرد گونه های گردو به ویژه Juglans regia L در سال مرطوب افزایش و در سال خشک کاهش می یابد. تنش خشکی به عنوان مهمترین تنش غیرزیستی نقش مهمی در کاهش تولیدات گیاهی در جهان دارد از این رو توجه به شاخصهای فیزیولوژیک و مورفولوژیک به منظور افزایش مقاومت به خشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این پژوهش به منظور شناسایی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی مرتبط با خشکی در گردوی ایرانی از ۶۵ نهال گردو استفاده شد. سطح تنش آبی ۵۰٪ برای پژوهش پیش رو انتخاب و به مدت یک ماه اعمال شد. پارامترهای مورفولوژی شامل ارتفاع نهالها، قطر یقه نهال وزن تر و خشک برگها، سطح وزن ویژه برگ و تراکم روزنه ها و پارامترهای فیزیولوژی شامل نشت الکترولیت رنگیزه های گیاهی و پرولین اندازه گیری شد. آماره های توصیفی و همبستگی بین صفات تحت شرایط تنش خشکی جهت تعیین موثرترین پارامترهای مورفولوژی و فیزیولوژی موثر در گروه بندی گردو در شرایط تنش خشکی محاسبه شد. براساس نتایج همبستگی ارتباط مثبت و معنی داری بین صفت تراکم روزنه به عنوان صفتی که اندازه گیری آن راحت تر بوده و از نظر زمان و هزینه نیز مقرون به صرفه تر است با کلروفیل a، کلروفیل، کاروتنوئید و کلروفیل کل وجود داشت و همچنین ارتباط منفی و معنی داری نیز بین صفات وزن تر، برگ وزن خشک برگ و سطح برگ به عنوان صفات ساده تر با درصد نشت الکترولیت مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

پرولین ، رنگیزه های فتوسنتزی ، نشت الکترولیت