بررسی رفاه اجتماعی در ایران

این مقاله به تحلیل شاخص توسعه انسانی (HDI) و نقش آن در ارتقای رفاه اجتماعی در ایران می پردازد. شاخص توسعه انسانی به عنوان یک شاخص ترکیبی، سه بعد سلامت، آموزش و درآمد را پوشش می دهد و تصویری جامع از کیفیت زندگی ارائه می دهد. از مدل های پویایی سیستم برای شبیه سازی اثر متغیرهای کلیدی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP)، نرخ باروری، و قدرت خرید بر HDI استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که سیاست های مالی مانند افزایش مالیات نسبت به سیاست های پولی در کاهش کسری بودجه و تورم کارآمدتر هستند. مطالعه نشان می دهد که افزایش بودجه آموزش و سلامت به تنهایی تاثیر چشمگیری بر HDI ندارد، اما ترکیب این سیاست ها با تقویت قدرت خرید و رشد اقتصادی می تواند شاخص رفاه اجتماعی را بهبود بخشد. این مقاله پیشنهاد می دهد که سیاست گذاران به جای تمرکز صرف بر بخش های خاص، با بهره گیری از رویکردهای سیستمی و نگاه کل نگر به تعامل متغیرهای اجتماعی و اقتصادی توجه کنند تا بتوانند تغییرات پایدار در کیفیت زندگی ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

رفاه اجتماعی ، پویایی شناسی سیستم ، شاخص توسعه انسانی ، نمودار حلقه علی ، نمودار حالت جریان