اثربخشی آموزش تاب آوری بر کاهش پرخاشگری و بهبود کنترل هیجانی در دانش آموزان مدارس متوسطه

تاب آوری به عنوان توانایی مقابله موثر با فشارها، ناکامی ها و چالش های زندگی تعریف می شود و یکی از مهارت های کلیدی در رشد روانی و اجتماعی نوجوانان به شمار می رود. با توجه به اهمیت کنترل هیجانی و مدیریت رفتارهای پرخاشگرانه در محیط مدرسه، این پژوهش با هدف شناسایی نقش آموزش تاب آوری در بهبود سلامت روانی و رفتاری دانش آموزان طراحی شد. مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون–پس آزمون و گروه کنترل اجرا گردید تا اثر آموزش تاب آوری به صورت عینی و قابل استناد ارزیابی شود. آموزش تاب آوری تاثیر معناداری بر افزایش سطح تاب آوری دانش آموزان دارد و موجب کاهش رفتارهای پرخاشگرانه شد. علاوه بر این، کنترل هیجانی دانش آموزان گروه آزمایش به طور قابل توجهی بهبود یافته است. نتایج نشان می دهد دانش آموزانی که مهارت های تاب آوری را فرا گرفته اند، قادرند هیجانات منفی خود را بهتر مدیریت کنند، از واکنش های تکانشی پرهیز کنند و به جای رفتارهای ناسازگارانه، پاسخ های منطقی و مناسب به موقعیت های چالش برانگیز ارائه دهند. این یافته ها بر اهمیت آموزش مهارت های هیجانی و تاب آوری در محیط مدرسه و نقش آن در پیشگیری از مشکلات رفتاری و روانی تاکید می کنند. آموزش تاب آوری نه تنها به بهبود کنترل هیجانی و کاهش پرخاشگری کمک می کند، بلکه پایه ای برای رشد مهارت های اجتماعی، همدلی، خودآگاهی و انعطاف پذیری شناختی فراهم می آورد. نتایج این تحقیق می تواند راهنمای معلمان، مشاوران و سیاست گذاران آموزشی برای طراحی برنامه های پیشگیرانه و مداخلات روان شناختی در مدارس باشد و به ارتقای سلامت روان و رفتار دانش آموزان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش ، تاب آوری ، خاشگری ، کنترل هیجانی ، دانش آموزان ، مدارس متوسطه