ارزیابی عملکرد تجهیزات بحرانی خط تولید لوله های پلی اتیلن مبتنی بر استفاده هوشمندانه از شاخص اثر بخشی کلی تجهیزات (OEE) و رویکرد FMEA

هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی خرابیهای بالقوه و شناسایی اقدامات اصلاحی جهت کاهش اتلافها در یک شرکت تولیدی لوله های پلی اتیلن میباشد. به این منظور بحرانی ترین تجهیز با مقدار شاخص OEE ۵۳ انتخاب گردید با تشخیص مهمترین علل توقف و خرابی مبتنی بر تحلیل حالات بالقوه خرابی و آثار آن (FMEA) و رتبه بندی آنها توسط روش ANP شش عامل با بیشترین تاثیر در رکود تجهیز مورد مطالعه شناسایی گردید با انجام اقدامات اصلاحی و استفاده از حسگرهای هوشمند در تشخیص قبل از وقوع، خرابی، پس از یک دوره شش ماهه، محاسبه مجدد شاخص OEE نشان از بهبود %۱۹ نسبت به قبل داشته است.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی کلی ، تجهیزات ، تحلیل حالات بالقوه خرابی و آثار آن ، تصمیم گیری چند معیاره ، نگهداری و تعمیرات ، بهرهور فراگیر