بررسی اثرات یمارهای مختلف شوری بر روی خصوصیات جوانه زنی بذور گندم در شرایط آزمایشگاهی

جهت بررسی اثر تیمارهای مختلف شوری (اسموپرایمینگ) و مقایسه آنها با آب مقطر (هیدروپرایمینگ) بر خصوصیات جوانه زنی بذور گندم رقم دریا، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد استفاده شامل پلی اتیلن گلایکول 6000 (PEG6000) در سه غلظت 5، 10 و 15 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) در سه غلظت 1، 2 و 3 درصد، کلرید پتاسیم (KCL) در سه غلظت 1، 2 و 4 درصد و تیمار اب مقطر در طی زمان های مختلف 8 و 16 ساعت بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تیامر هیدروپرایمینگ نسبت به تیمارهای اسموپرایمنیگ تأثیر بیشتری بر خصوصیات جوانه زنی بذور گندم داشته است. بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار آب مقطر 8 و 16 ساعت (به ترتیب 22/11 و 20/58) و تیمارهای 5PEG درصد 8 و 16 ساعت (به ترتیب 20/82 و 21/11) مشاهده شد. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی عادی (100 درصد) در تیمار آب م قطر 16 ساعت حاصل شد. همچنین مشاهده شد که با افزایش غلظت ترکیبات اسموپرایمینگ فاکتورهای مورد اندازه گیری شامل سرعت و درصد جوانه زنی نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه و نسبت طولی ریشه چه به ساقه چه در گندم روندی نزولی پیدا نمودند. بطوریکه بیشترین تأثیر این ترکیبات بر صفات مورد اندازه گیری در سطوح پائین غلظت آنها حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

تیمارهای شوری ، اسموپرایمینگ ، چوانه زنی ، گندم ، هیدروپرایمینگ