نقش فرهنگ مدرسه در کاهش تعارضات و تقویت همدلی بین دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی مروری و تحلیلی آموزش مهارت های حل تعارض و تاثیر آن بر بهبود رفتارهای اجتماعی دانش آموزان در محیط مدرسه است. علاوه بر این، مقاله به تبیین نقش محوری فرهنگ مدرسه به عنوان بستری برای کاهش تعارضات و تقویت مولفه حیاتی همدلی در بین دانش آموزان می پردازد. محیط های آموزشی، به ویژه مدارس، به دلیل تنوع دیدگاه ها، پیشینه های فرهنگی و فشارهای تحصیلی، به طور طبیعی مستعد بروز انواع مختلف تعارضات بین فردی هستند. رویکردهای سنتی و تنبیهی در مواجهه با این تعارضات، اغلب ناکارآمد بوده و منجر به تشدید تنش ها و اخلال در فرآیند یادگیری می شوند. این مقاله مروری با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بررسی نظام مند منابع کتابخانه ای، نشان می دهد که آموزش رسمی مهارت های حل تعارض، شامل مذاکره، گوش دادن فعال، درک متقابل و مدیریت هیجانات، نه تنها به دانش آموزان ابزارهای لازم برای مدیریت سازنده اختلافات را می آموزد، بلکه به طور مستقیم بر بهبود رفتارهای اجتماعی مثبت مانند همکاری، مسئولیت پذیری و کاهش پرخاشگری تاثیر می گذارد. یافته های کلیدی همچنین بر این نکته تاکید دارند که اثربخشی این برنامه های آموزشی به شدت به فرهنگ حاکم بر مدرسه وابسته است. فرهنگ مدرسه ای که بر پایه احترام متقابل، گشودگی، عدالت و به ویژه آموزش چندفرهنگی بنا شده باشد، می تواند به عنوان یک عامل تسهیل گر، همدلی را تقویت کرده و از بروز بسیاری از تعارضات ریشه دار در سوءتفاهم های فرهنگی جلوگیری کند. در نهایت، این مقاله استدلال می کند که ادغام آموزش حل تعارض در بطن یک فرهنگ مدرسه ای حمایتی و همدلانه، راهبردی اساسی برای ایجاد محیط های یادگیری ایمن، پویا و کارآمد است.

کلیدواژه ها:

حل تعارض ، رفتار اجتماعی ، فرهنگ مدرسه ، همدلی ، آموزش چندفرهنگی.