نقش توانمندسازی اجتماعی بر کیفیت زندگی خانواده های حاشیه نشین شهر اصفهان

هدف این پژوهش بررسی نقش توانمندسازی اجتماعی بر کیفیت زندگی خانواده های حاشیه نشین شهر اصفهان بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری ۱۵۴۸۸نفر از شهروندان محله همت آباد در سال ۱۳۹۹ بودند که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای سه مرحله ای از بین آنها ۳۷۱ نفر بعنوان اعضای نمونه انتخاب گردیدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه محقق ساخته توانمندسازی اجتماعی (شامل سرمایه اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی، تاب آوری اجتماعی، دسترسی به امکانات فراغتی و تفریحی) و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت زندگی بودند. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان دادند که توانمندسازی اجتماعی شامل سرمایه اجتماعی (۶۲/۰)، مسئولیت پذیری اجتماعی (۵۶/۰)، تاب آوری اجتماعی (۶۵/۰)، و دسترسی به امکانات فراغتی و تفریحی (۳۳/۰) قادر به پیش بینی معنادار کیفیت زندگی شهروندان محله همت آباد اصفهان هستند و این متغیرها در مجموع ۴۲ درصد از واریانس کیفیت زندگی این شهرورندان را تبیین می کنند (۰۱/۰>P).

کلیدواژه ها:

توانمندسازی اجتماعی ، کیفیت زندگی ، حاشیه نشینی