مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر روان شناسی مثبت و درمان شناختی رفتاری بر اعتیاد به اینترنت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر متوسطه دوم

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر روان شناسی مثبت و درمان شناختی-رفتاری بر اعتیاد به اینترنت و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر شهر یاسوج بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم دبیرستان های شهر یاسوج در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود (در مجموع، ۶۸۶۴ دانش آموز). ۴۵ نفر از بین آن های که علاوه بر معیارهای ورود، نمرات آن ها در پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (Young, ۱۹۹۸) بالاتر و در پرسشنامه سازگاری اجتماعی (Bell,۱۹۶۱) پایین تر بود، به شیوه تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری تخصیص یافتند. گروه های آزمایشی درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر روان شناسی مثبت را در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای، دریافت نمودند، در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش اعتیاد به اینترنت (اندازه اثر= ۵۲/۰) و افزایش سازگاری اجتماعی (اندازه اثر= ۳۹/۰) اثربخش بوده اند (۰۰۱/۰p<). مقایسه دو روش درمانی بیانگر اثربخشی یکسان بر اعتیاد به اینترنت و سازگاری اجتماعی بود.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، درمان مبتنی بر روان شناسی مثبت ، درمان شناختی- رفتاری ، دانش آموزان پسر متوسطه دوم ، سازگاری اجتماعی