تاثیر ذهن آگاهی و هوش معنوی بر بی صداقتی تحصیلی با میانجی گری خودپنداشت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر ذهن آگاهی و هوش معنوی بر بی صداقتی تحصیلی با میانجی گری خودپنداشت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی، جامعه آماری را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ تشکیل دادند که به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های ذهن آگاهی (Baer et al., ۲۰۰۶)، هوش معنوی (Abdollahzadeh et al., ۲۰۰۹)، بی صداقتی تحصیلی (Khamsan & Asghar Amiri, ۲۰۱۱) و خودپنداشت تحصیلی (Yi-Hissn Chen, ۲۰۰۴) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد مسیرهای مستقیم ذهن آگاهی به خودپنداشت تحصیلی، هوش معنوی به خودپنداشت تحصیلی، هوش معنوی به بی صداقتی تحصیلی و خودپنداشت تحصیلی به بی صداقتی تحصیلی معنی دار شدند (۰۵/۰p≤). هم چنین، مسیرهای غیرمستقیم ذهن آگاهی با بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه خودپنداشت تحصیلی و نیز هوش معنوی با بی صداقتی تحصیلی با نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی تاثیر دارد (۰۵/۰p≤). بر اساس نتایج این پژوهش، الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر بی صداقتی تحصیلی دانش آموزان محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

بی صداقتی تحصیلی ، ذهن آگاهی ، هوش معنوی ، خودپنداشت تحصیلی ، دانش آموزان مقطع متوسط دوم