مقایسه عملکرد دو آنتن تراهرتز بر پایه ی ساختارهای نوری جهت تشخیص بافت سرطانی

این مقاله مقایسه عملکرد بین دو آنتن ویوالدی با پهنای باند وسیع (بیش از ۱۲۰درصد پهنای باند) در فرکانس ۰/۵ تا ۲ تراهرتز و آنتن متناوب لگاریتمی با یک مشخصه دو باندی در فرکانس های ۱/۲ و ۱/۵ تراهرتز را برای تشخیص سرطان با آرایش جدید ویژه بلورهای نوری ، فراسطح و بازتابنده دندانه ای پیشنهاد می کند. در ساختار ویوالدی دیواره های بلورهای نوری در دو طرف آنتن اجرا می شوند تا یک سپر الکتریکی برای تمرکز انرژی برای افزایش بهره و جهت دهی آنتن و کاهش لوب جانبی ایجاد کنند. نسبت جلو به عقب (F/B) مشکل دیگری برای این آنتن است که در آن از عناصر دندانه ای به عنوان بازتابنده برای کاهش لوب پشتی آنتن استفاده می شود. این آنتن بازه فرکانسی ۰/۵ تا ۲ تراهرتز را با حداکثر بهره ۸/۸ دسی بل پوشش می دهد. آنتن پیشنهادی برای تشخیص سرطان سینه و پوست که توسط مدل دیبای مرتبه دوم مدل سازی شده اند، استفاده می شود. در ساختار دوم از یک آنتن دندانه ای متناوب لگاریتمی به عنوان تشعشع کننده و از بلورهای نوری و فراسطح برای افزایش جهت دهی آنتن و کاهش نسبت جلو به عقب استفاده می شود. در این ساختار، فراسطح به شکل دیسک فرکتال طراحی شده است تا ویژگی دو باندی را نیز نشان دهد. حداکثر بهره آنتن به ۱۱/۵ دسی بل افزایش یافته و راندمان نزدیک به ۹۰ درصد است. از مقادیر بازتاب و انتقال، پاسخ پالس، و تغییر فاز بافت های سالم و سرطانی برای تشخیص سرطان استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

آنتن ، بلورهای نوری ، بازتابنده دندانه ای ، تراهرتز ، طیف سنجی سرطان ، فراسطح