روانگزایی و خسارات ناشی از آن در طی زلزله های گذشته

یکی از عوامل مهم تخریب زمنی در خلال زلزله گسیختگی خاک می باد. علت این گسیختگی از بین رفتن مقاومت برشی خاک به واسطه افزایش فشار آب منفذی می باشد. به طور عمده در خاک های ماسه ای اشباع فشار آب منفذی بزرگ و با روانگرایی در طی تکان لرزه ای شدید ایجاد می شود. فشار آب م نفذی بزرگ منجر به کاهش قابل ملاحظه مقاومت و سختی خاک می شد. اهمیت روانگرایی منجربه خرابی به وضوح با زلزله های بزرگ که در طی سال های گذشته از قبیل زلزله های نیگاتا، آلاسکا، لوما پریدا و هیگوکن- نامبو رخ داد، مشاهده می شود.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، فشار آب منفذی ، گسترش جانبی ، زلزله