تاثیر روش های تدریس مبتنی بر فناوری بر یادگیری معکوس

با پیشرفت فناوری و ظهور ابزارهای دیجیتال، روش های تدریس مبتنی بر فناوری به یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند آموزش و یادگیری تبدیل شده اند. یادگیری معکوس به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی، تاکید بر مطالعه محتوای آموزشی توسط دانش آموزان قبل از حضور در کلاس دارد و زمان کلاس را به فعالیت های تعاملی و کاربردی اختصاص می دهد. این مقاله به بررسی تاثیر روش های تدریس مبتنی بر فناوری بر یادگیری معکوس می پردازد و نقاط قوت و چالش های این رویکرد را مورد تحلیل قرار می دهد. نتایج نشان می دهند که استفاده از فناوری می تواند انگیزه دانش آموزان را افزایش دهد، یادگیری خودگردان را تسهیل کند و مهارت های تفکر انتقادی را ارتقاء بخشد. با این حال، چالش هایی نظیر دسترسی نابرابر به فناوری و نیاز به آموزش معلمان نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند. در نهایت، این مقاله به فرصت های موجود برای بهبود فرآیند یادگیری در عصر دیجیتال اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری معکوس ، روش های تدریس مبتنی بر فناوری ، فناوری آموزشی ، یادگیری خودگردان ، انگیزه دانش آموزان ، چالش های آموزشی