اثرات تغذیه سطوح مختلف لیپیدول در استارتر بر عملکرد رشد، سلامتی، گوارش پذیری و فراسنجه های خونی و شکمبه ای گوساله های شیرخوار هلشتاین

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تغذیه سطوح مختلف لیپیدول (دارای لیزوفسفولیپیدهای فعال و لسیتین) به عنوان افزودنی خوراک استارتر بر عملکرد گوساله های شیرخوار هلشتاین می باشد. چهل راس گوساله هلشتاین (تغذیه شده با آغوز) از سن سه تا ۷۰ روزگی به صورت تصادفی در یک طرح کاملا تصادفی مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل: ۱) کنترل (بدون افزودنی)؛ ۲) ۰۵/۰ درصد افزودنی لیپیدول؛ ۳) ۱/۰ درصد افزودنی لیپیدول و ۴) ۲/۰ درصد افزودنی لیپیدول در خوراک استارتر بر اساس ماده خشک بودند. در طول دوره آزمایش تمامی گوساله ها به صورت انفرادی نگه داری شدند و دسترسی آزاد به استارتر و آب تازه داشتند. ماده خشک مصرفی استارتر در گروه دریافت کننده ۲/۰ درصد لیپیدول بیشتر از سایر گروه ها در طول آزمایش بود (۰۵/۰p<). با افزایش سطح لیپیدول در جیره ها، گوارش­پذیری چربی به صورت خطی افزایش یافت و تفاوت معنی داری بین گروه دریافت کننده ۲/۰ درصد لیپیدول و کنترل داشت (۰۵/۰p<). افزایش وزن روزانه (ADG) در بین گروه دریافت کننده ۰۵/۰ درصد و ۲/۰ درصد لیپیدول در دوره پس از شیرگیری تمایل به معنی داری داشت (۰۸/۰=p). همچنین، در روز ۲۸ ام آزمایش گوساله های تغذیه شده با ۲/۰ درصد لیپیدول غلظت های بالاتری از پروتئین کل و آلبومین را داشتند. گوساله های گروه شاهد غلظت های افزایش یافته ای از اسیدهای چرب غیر استریفه (NEFA) خون را در زمان از شیرگیری نسبت به گوساله های دریافت کننده لیپیدول نشان دادند. به طور کلی، بر اساس پژوهش حاضر افزودن ۲/۰ درصد مکمل لیپیدول بر اساس ماده خشک به استارتر گوساله های شیرخوار ممکن است باعث بهبود عملکرد گوساله ها در طول دوره پیش و بلافاصله پس از شیرگیری گردد.

کلیدواژه ها:

گوساله های نژاد شیری ، افزودنی خوراکی استارتر ، مکمل لیپیدول ، قابلیت هضم چربی