ملک محمد رنجبر - عضو هئیت علمی گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت
رحمت مدندوست - عضو هئیت علمی گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت
سامان یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشگاه گیلان، رشت
سیدیاسین موسوی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران سازه، دانشگاه گیلان، رشت

استفاده از اکثر پرکننده های موجود، باعث کاهش مقاومت فشاری کوتاه مدت بتن خودتراکم خواهند شد که می تواند باعث مشکلات متعددی درکارهای اجرایی شود. جهت رفع این مشتل در این مطالعه سعی بر آن است که استفاده از متاکائولن در بتن خودتراکم با نسبت های مختلف آب به چسباننده مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا، پانزده طرح اختلاط بتن خودتراکم با دصدهای متفاوت جایگزینی متاکائولن (5، 10، 15 و 20 درصد) در نسبت های متفاوت آب به چسباننده (0/32، 0/38 و 0/45) در نظر گرفته شد. طرح اختلاط های بتن خودتراکم تحت آزمایش های مختلف شامل مقاومت فشاری، مقامت کششی، سرعت عبور امواج مافوق صوت، جذب آب اولیه، جذب آب نهایی و مقاومت الکتریکی قرار گرفتند.نتایج نشان می دهد که حضور 10 درصد متاکائولن را می توان به عنوان میزان مناسب جایگزینی در نظر گرفت.

بتن خودتراکم ، متاکائولن، کارائی، خواص بتن سخت شده