هوش مصنوعی در کمک به نگهداری فضای سبز شهری

با رشد سریع شهرنشینی و افزایش فشار بر منابع طبیعی، نگهداری و مدیریت فضای سبز شهری به یکی از چالش های حیاتی مدیریت شهری تبدیل شده است. فضای سبز شهری علاوه بر نقش اکولوژیک، در کاهش آلودگی هوا، کنترل دما، بهبود روانشناختی شهروندان و افزایش تنوع زیستی اهمیت فراوان دارد. با این حال، روش های سنتی مدیریت و پایش این فضاها، زمان بر و هزینه بر هستند و اغلب امکان پیش بینی تنش های محیطی و بیماری های گیاهی را به موقع فراهم نمی کنند.فناوری های نوین شامل هوش مصنوعی (AI) و سنجش از دور (Remote Sensing, RS ) ابزارهای موثری برای بهبود مدیریت و نگهداری فضای سبز شهری فراهم می کنند. این فناوری ها با تحلیل داده های ماهواره ای و پهپادی، سنجش کیفیت خاک و آب، و پیش بینی نیازهای محیطی، امکان آبیاری هوشمند، پایش سلامت گیاهان، مدیریت آلودگی و برنامه ریزی نگهداری دقیق را فراهم می سازند.هدف این مطالعه، بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در مدیریت فضای سبز شهری با رویکرد سنجش از دور، تحلیل نمونه های عملی در ایران و جهان و ارائه چارچوبی برای بهینه سازی نگهداری و بهره وری منابع است. نتایج نشان می دهد که بهره گیری از الگوریتم های یادگیری ماشین و شاخص های پوشش گیاهی مانند NDVI، EVI و SAVI، می تواند میزان مصرف آب و کود را کاهش دهد، سلامت گیاهان را افزایش دهد و فرآیند مدیریت شهری را هوشمند و کارآمد سازد.این مقاله همچنین به استانداردهای بین المللی مرتبط، چالش ها و محدودیت های پیاده سازی این فناوری ها می پردازد و پیشنهادهایی برای توسعه مدیریت هوشمند فضای سبز شهری ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، فضای سبز شهری ، سنجش از دور ، آبیاری هوشمند ، GIS