نقش مدرسه در پرورش سرمایه اجتماعی دانش آموزان

مدرسه به عنوان دومین نهاد اجتماعی پس از خانواده، نقشی بنیادین در شکل گیری شخصیت و رفتار اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. یکی از مهم ترین کارکردهای مدرسه، پرورش سرمایه اجتماعی در میان دانش آموزان است؛ سرمایه ای که شامل اعتماد، همیاری، مسئولیت پذیری، مشارکت و احترام متقابل میان اعضای جامعه می باشد. هدف این پژوهش بررسی نقش مدرسه، معلمان و فعالیت های تربیتی و فرهنگی در تقویت سرمایه اجتماعی دانش آموزان است. یافته ها نشان می دهد که مدرسه از طریق ایجاد محیطی مشارکتی، اجرای برنامه های گروهی، برگزاری فعالیت های پرورشی و آموزش مهارت های زندگی، می تواند زمینه رشد روحیه تعاون، مسئولیت پذیری و اعتماد را در میان دانش آموزان فراهم آورد. در مقابل، بی توجهی به تعاملات اجتماعی و ضعف ارتباط معلم و دانش آموز موجب کاهش احساس تعلق و ضعف در سرمایه اجتماعی می شود. در نتیجه، توجه به فضای مدرسه به عنوان محیطی برای تمرین زندگی جمعی، از عوامل کلیدی در تربیت شهروندانی آگاه و مسئولیت پذیر به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، سرمایه اجتماعی ، مشارکت ، اعتماد ، تربیت اجتماعی