چگونه توانستم با استفاده از برنامه ها و محتوای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی، کیفیت تدریس و کارایی کلاس را بهبود بخشم؟

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و بهبود کیفیت تدریس و افزایش کارایی کلاس از طریق استفاده از برنامه ها و محتوای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی در پایه ششم مدرسه محمدرضا رجب پور انجام شد. در این پژوهش، ابتدا وضعیت موجود کلاس و ویژگی های پرسنلی و دانش آموزان تشریح شد و مسئله تحقیق شناسایی گردید. سپس با استفاده از ابزارهای مختلف از جمله مشاهده مستقیم، مصاحبه با دانش آموزان و والدین، و بررسی اسناد و مدارک، اطلاعات لازم برای تحلیل مسئله جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی ریشه ها و عوامل تاثیرگذار، راهکارهای موقت و پیشنهادی شامل استفاده از محتوای تعاملی و بصری مبتنی بر هوش مصنوعی، طراحی فعالیت های گروهی و فردی، ارائه بازخورد مستمر و شخصی سازی شده، و نظارت دقیق بر اجرای برنامه ها طراحی شد. مرحله اجرای طرح با زمان بندی مشخص و نظارت مدیر و همکاران انجام شد و تغییرات در مشارکت و انگیزه دانش آموزان ثبت و مستندسازی گردید. شواهد جمع آوری شده از مشاهدات، مصاحبه ها، آثار دانش آموزان، و ویدئوهای کلاسی نشان داد که اقدام انجام شده موجب افزایش تعامل و توجه دانش آموزان، ارتقای کیفیت تدریس و ایجاد انگیزه بیشتر در یادگیری شده است. ارزیابی و تایید یافته ها توسط مدیر، معاون و همکاران، اعتبار علمی نتایج را تایید کرد و اصلاحات لازم برای بهینه سازی اجرای طرح اعمال گردید. نتایج این اقدام پژوهی نشان می دهد که بهره گیری هدفمند از فناوری های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند تحول مثبت و ملموسی در فرآیند یاددهی-یادگیری ایجاد کند و راهکاری موثر برای ارتقای کیفیت آموزش در مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، کیفیت تدریس ، مشارکت دانش آموزان ، آموزش تعاملی.