اثربخشی هوش مصنوعی و راهبردهای تدریس فردی سازی شده بر خودتنظیمی دانش آموزان و مدیریت روانی

با گسترش فناوری های نوین آموزشی، به ویژه هوش مصنوعی (AI)، نظام های آموزشی وارد مرحله ای نوین از تحول شده اند. در این مقاله مروری، به بررسی اثربخشی هوش مصنوعی و راهبردهای تدریس فردی سازی شده بر خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان و مدیریت روانی کلاس پرداخته شده است. پژوهش های اخیر نشان می دهد که بهره گیری از سیستم های هوشمند تطبیقی و ابزارهای آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند نقش بسزایی در بهبود مهارت های خودنظارتی، برنامه ریزی، و انگیزش در دانش آموزان ایفا کند. از سوی دیگر، تدریس فردی سازی شده به عنوان راهبردی کلیدی برای پاسخ گویی به تفاوت های فردی، از طریق تنظیم محتوا، سرعت و شیوه یاددهی، امکان بهینه سازی فرایند یادگیری را فراهم می سازد.مطالعات مرور شده همچنین نشان می دهند که ترکیب این دو رویکرد، یعنی استفاده هم زمان از فناوری های هوش مصنوعی و طراحی راهبردهای تدریس فردی محور، منجر به کاهش تنش های روانی در کلاس، بهبود فضای تعاملی، و افزایش احساس کفایت یادگیرندگان می شود. در بعد مدیریت روانی کلاس، فناوری های هوشمند با تحلیل بلادرنگ داده های رفتاری، می توانند معلمان را در شناسایی نیازهای عاطفی دانش آموزان یاری داده و از بروز بحران های روانی و آموزشی پیشگیری نمایند.در مجموع، یافته های این مقاله حاکی از آن است که بهره گیری هدفمند و نظام مند از هوش مصنوعی در کنار راهبردهای تدریس فردی سازی شده می تواند بستری مناسب برای ارتقاء کیفیت یادگیری، تقویت خودتنظیمی تحصیلی و ایجاد محیطی امن و حمایت گر در کلاس های درس فراهم آورد. در پایان، پیشنهادهایی برای پژوهش های آینده و کاربردهای عملی این دو رویکرد در آموزش عمومی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تدریس فردی سازی شده ، خودتنظیمی یادگیری ، مدیریت روانی کلاس ، آموزش تطبیقی