بازنگری در رویکردهای سنتی شهرسازی و مدیریت شهری

شهرنشینی شتابان و چالش های پیچیده ناشی از آن، بازنگری در رویکردهای سنتی شهرسازی و مدیریت شهری را ضروری ساخته است. این مقاله با هدف تبیین مفهوم “شهرسازی و شهرداری اصیل” و ارائه راهکارهایی برای تحقق آن در بستر شهرهای ایرانی نگاشته شده است. شهرسازی اصیل، رویکردی است که با تاکید بر هویت بومی، مشارکت شهروندان، عدالت فضایی، پایداری محیطی و حکمروایی خوب شهری، در پی ایجاد شهرهایی انسان محور، پویا و تاب آور است. شهرداری اصیل نیز به عنوان نهاد اصلی مدیریت شهری، نقشی کلیدی در تحقق این رویکرد ایفا می کند.