تحلیل رابطه بین سبک های یادگیری و میزان خلاقیت در دانش آموزان دوره متوسطه در عصر فناوری
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: اولین همایش بین المللی افق های تازه در روانشناسی یادگیری و آموزش و پرورش از دید معلم
- کد COI اختصاصی: NHLECONF01_410
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 40
نویسندگان
کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش سمنان، دامغان
کارشناسی آموزش کودکان با نیازهای ویژه، آموزش و پرورش سمنان ،دامغان
کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش سمنان، دامغان
کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش سمنان، بسطام
چکیده
در عصر حاضر، فناوری به یکی از مولفه های جدایی ناپذیر نظام های آموزشی تبدیل شده و فرصت های نوینی برای یادگیری دانش آموزان فراهم کرده است. در این شرایط، توجه به سبک های یادگیری دانش آموزان و تفاوت های فردی آنان اهمیت ویژه ای یافته است، زیرا شیوه ای که دانش آموز اطلاعات را دریافت، پردازش و به کار می گیرد، می تواند بر کیفیت یادگیری و توانایی خلاقانه او تاثیر مستقیم داشته باشد. محیط های سنتی با تمرکز بر روش های یکسان و حفظیات، فرصت محدودی برای تجربه و نوآوری فراهم می آورند، در حالی که ابزارهای دیجیتال و محیط های چندرسانه ای امکان یادگیری فعال، پروژه محور و تعاملی را برای دانش آموزان ایجاد می کنند. این محیط ها می توانند سبک های یادگیری مختلف را پشتیبانی کنند و فرآیند پرورش خلاقیت را به شکل موثرتری تقویت نمایند. از این رو، شناخت رابطه میان سبک های یادگیری و خلاقیت در محیط های فناورانه، اهمیت بالایی برای طراحی برنامه های آموزشی مدرن دارد. سبک های یادگیری و خلاقیت رابطه ای تعاملی دارند و بهره گیری هدفمند از فناوری آموزشی می تواند این رابطه را تقویت کند. دانش آموزانی که سبک یادگیری آنها با روش ها و ابزارهای آموزشی هماهنگ است، توانایی بیشتری در ارائه ایده های نو و حل مسائل خلاقانه دارند. همچنین، طراحی محیط های یادگیری متنوع و انعطاف پذیر، استفاده از ابزارهای دیجیتال و ایجاد فرصت های تعامل فعال، می تواند انگیزه و مشارکت دانش آموزان را افزایش دهد و زمینه رشد مهارت های نوآورانه آنان را فراهم کند. توجه به سبک های یادگیری، پرورش خلاقیت و بهره گیری موثر از فناوری آموزشی، سه رکن اساسی در ایجاد محیط های یادگیری موفق و نوآورانه هستند.کلیدواژه ها
سبک های یادگیری، خلاقیت، دانش آموزان، دوره متوسطه، فناوریاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.