تاثیرافزایش ضریب اضافه مقاومت بررفتار لرزه ای اجزای قابهاهی بامهاربندی واگرا

فلسفه طراحی سیستم های بامهاربندی واگرا محدود کرن تغییرشکلهای غیرالاستیک به تیرپیوند می باشد بطوریکه سایراعضای قاب به شکل الاستیک رفتار کنند برای رسیدن به این منظور ایین نامه های طراحی ضریب اضافه مقاومت ثابت 1.25 رابرای طراحی سایراجزای این گونه قابها درنظر گرفته اند درعمل برای طراحی اعضای قاب باتوجه به ضریب ذکر شده بایستی پروفیل لازم درطراحی انتخاب گردد و باتوجه به محدود بودن پروفیلهای موجود دربازار طبیعتا انتخاب پروفیلی با مقاومت 1.25VP امکان پذیرنمی باشد لذا معمولا پروفیل بزرگتر انتخاب میگردد دراین تحقیق سعی شده تاثیر افزایش ضریب ذکر شه و به طبع آن انتخاب پروفیل بزرگتر دررفتارلرزه ای قاب بررسی گردد برای این منوظر درابتدا تیرپیوند برشی ازمایش شده توسط پوپوف و همکارانش با استفاده ازنرم افزار اجزای محدود غیرخطی اباکوس مدلسازی شده و سپس منحنی هیسترزیس مدل با نتایج ازمایشگاهی موجود مقایسه گردید و تطابق خوب جوابها مشخص شد درادامه با استفاده از روش طراحی براساس ظرفیت و باتوجه به ضریب ارایه شده سایراعضای یک قاب طراحی گردید و باتغییردادن یان ضریب درجهت افزایش و طراحی دیگر اجزای آن رفتارلرزه ای قاب ازنقطه نظر دوپارامتر تاثیر گذارسختی الاستیک و حداکثر ظرفیت جانبی حداکثر نیروی قابل تحمل مورد ارزیابی و مقایسه قرارگرفت و مشاهده گردید که با افزایش همزمان ضریب مذکور دراعضای تیرخارج ازناحیه پیوند بادبند و ستون مقادیر سختی و ظرفیت جانبی قاب افزایش یافته که درحالت طراحی براساس ضریب 12.5 نسبتا صلب درنظر گرفتن اعضای مذکور این افزایش چشمگیر تر خواهدبود

کلیدواژه ها:

ضریب اضافه مقاومت ، روش اجزای محدودغیرخطی ، قابهای واگرا