اثربخشی آموزش مبتنی بر یادگیری در حد تسلط بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی: یک مطالعه فراترکیب

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 41

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSHR-2-5_023

تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1404

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روش آموزشی یادگیری در حد تسلط بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش اضطراب ریاضی در دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهر زرقان بود. ریاضیات به عنوان یک درس پایه، اغلب با چالش های روانشناختی نظیر اضطراب و باورهای ضعیف نسبت به توانایی های فردی همراه است که می تواند بر پیشرفت تحصیلی تاثیر منفی بگذارد. این پژوهش در پی آن بود تا مشخص سازد آیا یک رویکرد آموزشی ساختاریافته مانند یادگیری در حد تسلط می تواند این موانع روانشناختی را بهبود بخشد یا خیر.این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، یک پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهر زرقان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. از این جامعه، نمونه ای به حجم ۶۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۳۰ نفره (آزمایش و کنترل) گمارده شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی کودکان و نوجوانان (SEQ-C) جینکس و مورگان و مقیاس اضطراب ریاضی (MARS-A) بود. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت آموزش مفاهیم ریاضی با روش یادگیری در حد تسلط قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش را به شیوه متداول دریافت کرد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد. گروهی که تحت آموزش به شیوه یادگیری در حد تسلط قرار گرفته بود، در پس آزمون به طور معناداری نمرات خودکارآمدی تحصیلی بالاتری (F=۴۵.۸۲, P<۰.۰۰۱) و نمرات اضطراب ریاضی پایین تری (F=۵۱.۲۷, P<۰.۰۰۱) نسبت به گروه کنترل نشان داد.یافته های این پژوهش، کارایی روش یادگیری در حد تسلط را به عنوان یک استراتژی آموزشی موثر برای بهبود متغیرهای روانشناختی کلیدی در یادگیری ریاضیات تایید می کند. این نتایج تلویحات مهمی برای برنامه ریزان درسی، معلمان و سیاست گذاران آموزشی در جهت بازنگری در شیوه های تدریس سنتی دارد.

نویسندگان

سید سینا ابطحی

کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت