ارزیابی تاثیر منابع کودی مختلف بر برخی خصوصیات بنه و عملکرد گل زعفران

مدیریت صحیح تغذیه گیاهی یکی از ابزارهای لازم برای برخورداری از یک بوم­نظام کشاورزی اکولوژیک پایدار و پرسود در گیاه زعفران می­باشد. در همین راستا، به منظور بررسی اثر کودهای آلی، شیمیایی و بیولوژیکی بر خصوصیات بنه و عملکرد گل زعفران (Crocus sativus L.) آزمایشی به صورت کرت­های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اردبیل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: کود آلی در سه سطح، شاهد، کود دامی (۲۵ تن در هکتار) و ورمی­کمپوست (۱۰ تن در هکتار) که در کرت­های اصلی قرار گرفت و عامل دوم کود شیمیایی نیتروژن و فسفر (NP) به نسبت مساوی در دو سطح ۱۰۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار و عامل سوم پنج سطح کود زیستی شامل: عدم تلقیح (شاهد) و تلقیح با Azotobacter chorococum، Pseudomonas aeroginosa، و Bacillus subtilis و تلقیح سه­گانه آن­ها بود. کاربرد تلفیقی کودهای ­زیستی، وزن خشک برگ زعفران را ۷۶ درصد و هم­چنین وزن خشک بنه را ۸۱ درصد نسبت به شاهد عدم تلقیح افزایش داد. کاربرد ورمی­کمپوست همراه با ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار از کود NP، بیشترین وزن تر گل (۲۷۷/۶۳ کیلوگرم در هکتار) را به همراه داشت. کاربرد ورمی­کمپوست بعلاوه ۱۰۰ کیلوگرم کود NP نسبت به کاربرد ۲۰۰ کیلوگرم کود NP به تنهایی، وزن تر گل را به­طور معنی­داری افزایش داد. براساس نتایج این پژوهش، کاربرد تلفیقی کود آلی و شیمیایی ضمن کاهش مصرف کود شیمیایی، منجر به افزایش رشد و عملکرد گل زعفران می­شود که گام مهمی در جهت نیل به اهداف کشاورزی پایدار می­باشد.

کلیدواژه ها:

کود آلی ، کود زیستی ، مدیریت پایدار ، ورمی کمپوست