خلق فضاهای یادگیری نوآورانه برای تقویت انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان

هدف این مقاله مروری، بررسی چگونگی خلق فضاهای یادگیری نوآورانه برای تقویت انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان است. در عصر حاضر که با تحولات سریع فناوری و نیازهای متغیر بازار کار شناخته می شود، نظام های آموزشی سنتی با چالش های جدی در زمینه ایجاد انگیزه و درگیر نگه داشتن دانش آموزان مواجه هستند. رویکردهای منفعل و معلم محور، دیگر پاسخگوی نیاز به پرورش تفکر انتقادی، خلاقیت و مهارت های حل مسئله نیستند. این مقاله با اتکا به روش توصیفی-تحلیلی و مرور نظام مند منابع کتابخانه ای، به این نتیجه دست یافت که "فضای یادگیری نوآورانه" مفهومی چندوجهی است که فراتر از معماری فیزیکی کلاس درس می رود و شامل ابعاد پداگوژیک، فناورانه و فرهنگی می شود. یافته ها نشان می دهد که فرهنگ سازمانی مدرسه، به عنوان بستر اصلی، نقشی حیاتی در پذیرش یا مقاومت در برابر تغییر ایفا می کند. استراتژی های یادگیری فعال، مانند یادگیری گروهی، یادگیری مبتنی بر پروژه، کلاس معکوس و یادگیری مبتنی بر مورد، هسته اصلی این فضاها را تشکیل می دهند که مستقیما به افزایش مشارکت شناختی و رفتاری دانش آموزان منجر می شوند. علاوه بر این، رهبری تحول آفرین و توانمندساز مدیران آموزشی به عنوان یک کاتالیزور ضروری برای هدایت این تحول فرهنگی و پداگوژیک شناسایی شد. نتایج این بررسی تاکید دارد که گذار موفقیت آمیز به فضاهای یادگیری نوآورانه نیازمند یک رویکرد کل نگر است که در آن، طراحی فضا، انتخاب روش های تدریس، استفاده از فناوری و توسعه فرهنگ سازمانی مشارکتی به صورت هماهنگ عمل کنند تا انگیزش درونی و مشارکت فعال و پایدار دانش آموزان را تضمین نمایند.

کلیدواژه ها:

فضاهای یادگیری نوآورانه ، مشارکت فعال ، انگیزش تحصیلی ، فرهنگ مدرسه ، خلاقیت