تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نوآوری باز با نقش میانجی معماری سازمانی (مورد مطالعه: سازمان ملی استاندارد ایران)

این پژوهش به بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نوآوری باز، با نقش میانجی معماری سازمانی می پردازد. برای نیل به این هدف، چارچوب نظری بر اساس مطالعه و بررسی یافته های پژوهش های پیشین توسعه داده شده است. این تحقیق از نوع کاربردی بوده و به روش توصیفی-پیمایشی برای جمع آوری داده ها انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۵۰۰ نفر از کارکنان سازمان ملی استاندارد ایران است که از میان آن ها، ۲۱۷ نفر به وسیله فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شده اند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شده و روایی آن با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شده است. برای تحلیل ابعاد چارچوب مفهومی از روش تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی روابط میان ابعاد چارچوب تحقیق از مدل سازی معادلات ساختاری (Smart PLS) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نوع شناسی فناوری بر نوآوری باز تاثیر دارد، سطح آمادگی فناوری بر نوآوری باز تاثیر دارد، راهکارهای توسعه فناوری بر نوآوری باز تاثیر دارد و همچنین نوع شناسی فناوری، سطح آمادگی فناوری و راهکارهای توسعه فناوری بر معماری سازمانی تاثیر دارند. بنابراین، نتایج نشان می دهد که فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نوآوری باز با نقش میانجی معماری سازمانی در سازمان ملی استاندارد ایران تاثیر مستقیم و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، نوآوری باز ، معماری سازمانی ، سازمان ملی استاندارد ایران