بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری آب زیرزمینی و ارتباط آن با تغییرات تراز (مطالعه موردی: آبخوان دشت تبریز)

بررسی و کنترل کیفیت منابع آب زیرزمینی، نه تنها اهمیتی کمتر از کنترل کمیت و بیلان سفره­ها ندارد بلکه در دشت­هایی که دارای هزاران چاه حفر شده مجاز و غیر مجاز بوده و سالیانه میلیون­ها متر مکعب آب از دل آن­ها استخراج می­گردد؛ این بررسی­ها اهمیت ویژه­ای می­یابند. در این پژوهش برای بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری و تراز آب زیرزرمینی از داده­های هدایت الکتریکی 47 حلقه چاه انتخابی کیفی و داده­های تراز 58 حلقه چاه پیزومتری آبخوان دشت تبریز استفاده شد. در ابتدا صحت سه روش کریجینگ ساده (SK)، کریجینگ جهانی (UK) و وزن­دهی معکوس فاصله (IDW) با روش اعتبارسنجی متقاطع بررسی شد. نتایج نشان داد برای تخمین هدایت الکتریکی، روش کریجینگ جهانی و برای تخمین تراز، روش وزن­دهی معکوس فاصله صحت بیشتری دارند. در ادامه با استفاده از پروفیل مکانی و نقشه­های پراکنش هدایت الکتریکی و تراز، تغییرات این پارامترها در سطح منطقه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان از کیفیت پایین آب در اکثر قسمت­های حوضه داشت. بررسی تغییرات سالانه­ی هدایت الکتریکی و تراز آب زیرزمینی نیز حاکی از افزایش هدایت الکتریکی و کاهش تراز آب زیرزمینی از سال 82 تا 91 بود.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی و زمانی ، تراز آب زیرزمینی ، کریجینگ جهانی ، کریجینگ ساده ، وزن­دهی معکوس فاصله