بررسی تاثیرات تلفیق بازی با آموزش در بهبود یادگیری و وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 44

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFETTRR01_1280

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1404

چکیده مقاله:

در دنیای امروز که با سرعتی بی سابقه به سوی پیچیدگی های علمی، فناوری و اجتماعی پیش می رود، نظام های آموزشی نیز ناگزیر از تحول و بازنگری در شیوه ها و ابزارهای آموزشی خود هستند. یکی از چالش های اصلی در آموزش ابتدایی، ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای یادگیری، حفظ تمرکز، و ارتقاء کیفیت یادگیری به گونه ای پایدار و موثر است. دانش آموزان دوره ابتدایی در مرحله ای از رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی قرار دارند که یادگیری برای آنان بیشتر از مسیر تجربه های عینی، بازی و تعامل با محیط شکل می گیرد. در چنین شرایطی، تلفیق آموزش با بازی، به عنوان رویکردی نوین و مبتنی بر یافته های روان شناسی رشد، علوم تربیتی و علوم شناختی، مورد توجه گسترده قرار گرفته است. بازی به عنوان یکی از اساسی ترین فعالیت های طبیعی و فطری کودکان، نه تنها ابزاری برای سرگرمی و تفریح، بلکه بستری برای یادگیری، کشف، تجربه و توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی نیز به شمار می رود. در واقع، بازی زبان مشترک کودکان است؛ زبانی که از طریق آن با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار می کنند، مفاهیم را درک می نمایند و مهارت های جدید را می آموزند. از سوی دیگر، آموزش سنتی که بر پایه انتقال مستقیم اطلاعات و تکرار خشک مفاهیم بنا شده، اغلب با مقاومت ذهنی کودکان روبرو می شود و توانایی آنان را در مشارکت فعال و خلاق در فرآیند یادگیری محدود می سازد. این در حالی است که رویکردهای نوین آموزشی، بر اصل یادگیری فعال، تجربه محور و لذت بخش تاکید دارند؛ و در این میان، بازی های آموزشی به عنوان پلی میان یادگیری و لذت، نقش کلیدی ایفا می کنند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیرات تلفیق بازی با آموزش در بهبود یادگیری و وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تلفیق بازی با آموزش به معنای بهره گیری هدفمند از عناصر بازی در قالب فعالیت های آموزشی است، به گونه ای که ضمن حفظ جذابیت، شادی و تحرک ذاتی بازی، محتوای علمی و آموزشی نیز در بطن آن گنجانده شود. این رویکرد، نه تنها به بهبود انگیزه و اشتیاق دانش آموزان برای یادگیری کمک می کند، بلکه باعث تقویت حافظه، خلاقیت، توانایی حل مسئله، و مهارت های اجتماعی مانند همکاری، ارتباط و مشارکت می گردد.

نویسندگان

سمیه شیرینی

نویسنده اول

فریبا خرم راد

نویسنده دوم

سوسن اسکندری

نویسنده سوم

زهرا حسین زاده

نویسنده چهارم