بررسی تطبیقی سیاستهای آموزشی ایران و ژاپن با تاکید بر کیفیت آموزش ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تطبیقی سیاستهای آموزشی ایران و ژاپن با تمرکز بر کیفیت آموزش ابتدایی است. این مطالعه در پی آن است تا با تحلیل ساختارهای سیاست گذاری، رویکردهای برنامه ریزی درسی، نحوه ارزیابی و نظارت بر مدارس، و جایگاه معلمان در دو کشور، نقاط قوت و ضعف هر نظام آموزشی را شناسایی و راهکارهایی برای ارتقای کیفیت آموزش ابتدایی در ایران ارائه دهد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نظر هدف و ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی از نظر مکتب فلسفی در زمره مکاتب پوزیتیویسمها قرار دارد و از منظر استراتژی و مسیر اجرا به شکل توصیفی-تحلیلی و تطبیقی انجام شده است که با استفاده از رویکرد بررسی تطبیقی چهار مرحله ای بردی (Bereday) شامل توصیف، تفسیر، هم نهادسازی و مقایسه انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات مطالعه اسناد، گزارش های ملی و بین المللی، کتب تخصصی و مقالات علمی معتبر می باشد. برای گردآوری داده های تکمیلی از پرسش نامه محقق ساخته برای ارزیابی نگرش معلمان و کارشناسان آموزشی نسبت به شاخص های کیفیت آموزش در دو کشور استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، سیاستهای آموزشی ، مطالعه تطبیقی ، کیفیت آموزشی ، برنامه درسی ، ارزیابی آموزشی