تاثیر تربیت والدین کنترل گر بر خودکارآمدی فرزندان

سبک فرزندپروری والدین تاثیر مستقیمی بر رشد روانشناختی و اجتماعی فرزندان دارد. یکی از سبکهای قابل تامل، فرزندپروری کنترل گرایانه است. سبکی که در آن والدین با اعمال نظارت بیش از حد، آزادی و خودمختاری فرزندان را کاهش می دهند. این مقاله با هدف بررسی تاثیر والدین کنترل گر بر فرزندان به تحلیل پیامدهای رفتاری و روانی این سبک تربیتی می پردازد. یافته های حاصل از پژوهش ها و مطالعات موردی نشان می دهد که فرزندان والدین کنترل گر بیشتر دچار مشکلاتی همچون کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، ناتوانی در تصمیم گیری مستقل و وابستگی ناسالم می شوند. همچنین روابط اجتماعی آنها ممکن است آسیب دیده و توانایی ابراز وجودشان کاهش یابد. در این مقاله ضمن تحلیل نظریه های روانشناختی مرتبط به نقش محیط خانواده در پرورش فردی سالم و مستقل نیز پرداخته می شود. نگاه انسانی مقاله بر اهمیت درک متقابل میان والدین و فرزندان برای دستیابی به یک رابطه ی سالم و حمایت گر تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

فرزند پروری کنترل گرایانه ، سلامت روان ، خودمختاری ، روابط والدفرزند ، سبک های والدگری