چگونه توانستم با ایجاد کلاس بدون صندلی ثابت همکاری و پویایی دانش آموزان را در فعالیتهای گروهی افزایش دهم؟

هدف از این اقدام پژوهی، بررسی تاثیر باز آرایی فضای فیزیکی کلاس و طراحی نظام چرخش جایگاه دانش آموزان بر افزایش انگیزش، تعامل و مشارکت فعال آنان در فرایند یادگیری است. این پژوهش در یکی از کلاسهای دوره متوسطه اول با ۲۸ دانش آموز به صورت میدانی و در بستر فعالیت روزمره آموزشی اجرا گردید. پس از مشاهده ی وضعیت اولیه، شواهدی از بی انگیزگی، بی نظمی و مشارکت پایین جمع آوری شد. در پاسخ به این مسئله راه حلی مبتنی بر طراحی کلاس در قالب چند ناحیه یادگیری نظیر منطقه مطالعه فردی کار گروهی ارائه و... و جابه جایی چرخشی جایگاه دانش آموزان ارائه و به مدت یک ماه اجرا شد. داده ها از طریق مشاهده ی ،میدانی، مصاحبه پرسش نامه و ارزیابی عملکردی جمع آوری گردید. یافته ها نشان دادند که پس از اجرای راه حل، مشارکت دانش آموزان از ۴۰ به ۸۵ افزایش یافته میانگین نمرات رشد قابل توجهی داشته و رفتارهای انفعالی و منفی کاهش یافته است. همچنین معلم و همکاران بهبود قابل ملاحظه ای در جو یادگیری گزارش دادند. این نتایج حاکی از آن است که بازطراحی محیط کلاس میتواند بدون نیاز به منابع گسترده، تاثیری پایدار بر فرایند آموزش و یادگیری بگذارد. در پایان، پیشنهادهایی برای تداوم و تعمیم این تجربه به سایر کلاسها، توسعه ی راهکارها و ترویج آن در مدارس ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

کلاس بدون صندلی ثابت ، طراحی انعطاف پذیر کلاس ، همکاری دانش آموزان ، پویایی کلاسی ، یادگیری مشارکتی