از کاربر تا اپراتور: نقش انسان در معماری نسل بعدی سامانه های هوش مصنوعی

این مقاله بررسی می کند که چگونه نقش انسان در تعامل با سامانه های هوش مصنوعی تغییر می کند و مصرف کننده صرف خروجی ها به طراح و هدایتگر رفتار مدل ها تبدیل می شود. پژوهش به تحلیل سیستم های مولد فعلی و بررسی نقش اپراتور در هدایت، اصلاح و بهینه سازی نتایج آن ها می پردازد. ما با شبیه سازی سناریوهای مختلف تعامل انسان - مدل و مصاحبه با متخصصان حوزه هوش مصنوعی، چالش ها و فرصت های انتقال نقش انسان را شناسایی کردیم. نتایج نشان می دهد که طراحی چارچوب های مناسب برای اپراتوری می تواند کیفیت خروجی، امنیت تصمیم ها و بهره وری سیستم ها را افزایش دهد. همچنین، مطالعه شواهدی از نیاز به مهارت های میان رشته ای جدید، شامل دانش فنی، مهارت های شناختی و توانایی اخلاقی برای مدیریت پیامدهای اجتماعی و حرفه ای ارائه می دهد. یافته ها بر اهمیت آموزش هدفمند اپراتورها، توسعه ابزارهای هدایت و کنترل مدل ها و طراحی رابط های کاربرمحور تاکید می کند. این پژوهش چارچوبی عملی و نظری برای تحول نقش انسان ارائه می دهد و مسیرهایی برای تحقیقات آتی در حوزه اپراتوری هوش مصنوعی معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

اپراتوری هوش مصنوعی ، تحول نقش انسان ، تعامل انسان - هوش مصنوعی ، معماری سامانه هوشمند ، مهندسی پرامپت