اثرات متمایز تمرینات هوازی و مقاومتی بر سطوح آیریزین و بیان ژن های التهابی TGF-β، NF-κB و SIRT۱ در لنفوسیت های روده ای موش های مسن

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سطوح آیریزین و بیان ژن های التهابی TGF-β، NF-κB و SIRT۱ در لنفوسیت های روده ای موش های سالمند انجام شد تا راهکارهای غیرتهاجمی برای کاهش التهاب روده ای در سالمندی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این کارآزمایی آزمایشگاهی، ۳۲ موش صحرایی نر مسن نژاد ویستار (۱۸ ماهه) به چهار گروه کنترل سالم (Ct)، سالمند بدون تمرین (Aged)، سالمند با تمرین هوازی (Aero) و سالمند با تمرین مقاومتی (Res) تقسیم شدند. پروتکل های تمرینی به مدت ۸ هفته (۵ روز در هفته) اجرا شدند؛ گروه هوازی با شدت متوسط (سرعت ۱۲ متر بر دقیقه، تا ۵۶ دقیقه) و گروه مقاومتی با وزنه های فزاینده (۵% تا ۴۰% وزن بدن، ۸ صعود در جلسه) تمرین کردند. بیان ژن ها با تکنیک Real-Time PCR و سطوح آیریزین با کیت ELISA اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل شدند؛ از آزمون ANOVA دوطرفه برای بررسی اثرات اصلی گروه ها و نوع تمرین، آزمون توکی برای مقایسه های زوجی، و آزمون t-test مستقل برای مقایسه مستقیم گروه هوازی و مقاومتی استفاده شد (p < ۰.۰۵). بیان ژن TGF-β در گروه Aged نسبت به Ct افزایش یافت (P < ۰.۰۰۱). اما در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی دار نشان داد (Aero: ۱۷%؛ Res: ۲۲%؛ P < ۰.۰۵). بیان NF-κB نیز در گروه Aged افزایش یافت P < ۰.۰۰۱)) و در گروه های تمرینی کاهش یافت (Aero: ۳۶%؛ Res: ۴۰%؛ P < ۰.۰۰۱). بیان SIRT۱ در گروه Aged کاهش یافت (P < ۰.۰۰۱) و در گروه های تمرینی افزایش یافت (Aero: ۵۰%؛ Res: ۶۷%؛ P < ۰.۰۰۱). تفاوت بین Aero و Res برای هر سه ژن معنادار نبود (P > ۰.۰۵). سطوح آیریزین در هر دو گروه تمرینی افزایش یافت، اما تفاوت بین آن ها معنادار نبود (P > ۰.۰۵). تمرینات هوازی و مقاومتی می توانند التهاب روده ای را در سالمندی کاهش داده و سلامت روده را بهبود بخشند. تمرین مقاومتی اثرات قوی تری نشان داد، هرچند تفاوت ها معنادار نبود. پیشنهاد می شود تمرینات مقاومتی و هوازی در برنامه های ورزشی سالمندان ادغام شوند تا اثرات ضدالتهابی بهینه ای حاصل گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سطوح آیریزین و بیان ژن های التهابی TGF-β، NF-κB و SIRT۱ در لنفوسیت های روده ای موش های سالمند انجام شد تا راهکارهای غیرتهاجمی برای کاهش التهاب روده ای در سالمندی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این کارآزمایی آزمایشگاهی، ۳۲ موش صحرایی نر مسن نژاد ویستار (۱۸ ماهه) به چهار گروه کنترل سالم (Ct)، سالمند بدون تمرین (Aged)، سالمند با تمرین هوازی (Aero) و سالمند با تمرین مقاومتی (Res) تقسیم شدند. پروتکل های تمرینی به مدت ۸ هفته (۵ روز در هفته) اجرا شدند؛ گروه هوازی با شدت متوسط (سرعت ۱۲ متر بر دقیقه، تا ۵۶ دقیقه) و گروه مقاومتی با وزنه های فزاینده (۵% تا ۴۰% وزن بدن، ۸ صعود در جلسه) تمرین کردند. بیان ژن ها با تکنیک Real-Time PCR و سطوح آیریزین با کیت ELISA اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل شدند؛ از آزمون ANOVA دوطرفه برای بررسی اثرات اصلی گروه ها و نوع تمرین، آزمون توکی برای مقایسه های زوجی، و آزمون t-test مستقل برای مقایسه مستقیم گروه هوازی و مقاومتی استفاده شد (p < ۰.۰۵). بیان ژن TGF-β در گروه Aged نسبت به Ct افزایش یافت (P < ۰.۰۰۱). اما در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی دار نشان داد (Aero: ۱۷%؛ Res: ۲۲%؛ P < ۰.۰۵). بیان NF-κB نیز در گروه Aged افزایش یافت P < ۰.۰۰۱)) و در گروه های تمرینی کاهش یافت (Aero: ۳۶%؛ Res: ۴۰%؛ P < ۰.۰۰۱). بیان SIRT۱ در گروه Aged کاهش یافت (P < ۰.۰۰۱) و در گروه های تمرینی افزایش یافت (Aero: ۵۰%؛ Res: ۶۷%؛ P < ۰.۰۰۱). تفاوت بین Aero و Res برای هر سه ژن معنادار نبود (P > ۰.۰۵). سطوح آیریزین در هر دو گروه تمرینی افزایش یافت، اما تفاوت بین آن ها معنادار نبود (P > ۰.۰۵). تمرینات هوازی و مقاومتی می توانند التهاب روده ای را در سالمندی کاهش داده و سلامت روده را بهبود بخشند. تمرین مقاومتی اثرات قوی تری نشان داد، هرچند تفاوت ها معنادار نبود. پیشنهاد می شود تمرینات مقاومتی و هوازی در برنامه های ورزشی سالمندان ادغام شوند تا اثرات ضدالتهابی بهینه ای حاصل گردد.

کلیدواژه ها:

التهاب روده ، TGF-β ، NF-κB ، SIRT۱ ، آیریزین ، تمرین هوازی ، تمرین مقاومتی