جایگاه بازی و سرگرمی های آموزشی در یادگیری پایدار دانش آموزان

یادگیری پایدار، به معنای توانایی دانش آموزان در حفظ و کاربرد مفاهیم آموزشی در شرایط مختلف است و یکی از چالش های مهم آموزش سنتی، کاهش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان است. بازی و سرگرمی های آموزشی، به عنوان روش های جذاب و تعاملی، می توانند انگیزش درونی، تعامل اجتماعی و یادگیری فعال را تقویت کنند و به تثبیت مفاهیم در حافظه بلندمدت کمک نمایند.پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه بازی و سرگرمی های آموزشی در ارتقای یادگیری پایدار دانش آموزان انجام شد. روش تحقیق توصیفی–تحلیلی بود و جامعه آماری شامل دانش آموزان مقاطع ابتدایی و متوسطه مدارس نمونه در مناطق مختلف ایران بود. داده ها از طریق پرسشنامه، مصاحبه با معلمان و تحلیل اسناد ثانویه جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردید.یافته ها نشان داد که بازی های آموزشی، به ویژه بازی های تعاملی و ترکیبی دیجیتال–فیزیکی، اثر مثبت و معناداری بر کیفیت یادگیری، مشارکت در کلاس و تثبیت مفاهیم دارند. همچنین، دسترسی به بازی های متناسب با سن و سطح توانایی دانش آموزان، نقش کلیدی در ایجاد یادگیری پایدار ایفا می کند.نتایج پژوهش بیانگر آن است که ادغام بازی و سرگرمی های آموزشی در برنامه درسی، می تواند شکاف یادگیری، کمبود انگیزه و افت عملکرد تحصیلی را کاهش دهد و یادگیری پایدار را ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، یادگیری پایدار ، انگیزش ، یادگیری فعال ، مدارس ابتدایی