نقش هوش مصنوعی در رفتار مدیران سازمان

هوش مصنوعی (AI) به طور فزاینده ای برای انجام وظایف مدیریت، میانی مانند نظارت یا انگیزش کارکنان، مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه بررسی می کند که هوش مصنوعی چگونه بر نقشهای مدیران، میانی یعنی رابط بین مدیریت عالی و کارکنان تاثیر می گذارد. یک مرور نظری از ۵۳ مطالعه نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل تغییرات اساسی در مدیریت میانی سنتی را دارد. با استفاده از چارچوب نظری مینتزبرگ (۱۹۷۳)، ابتدا یک تحلیل قیاسی (یعنی از بالا به پایین) انجام گرفت و پی برده شد که برخی از نقشها احتمالا توسط هوش مصنوعی جایگزین خواهند شد، در حالی که برخی دیگر ممکن است در همکاری انسان هوش مصنوعی انجام شوند. نقشهای دیگر به نظر می رسد در حیطه مدیریتی باقی بمانند؛ اما اهمیت بیشتری پیدا کنند. تحلیل استقرایی ما (یعنی از پایین به بالا) نقشهای مدیریتی جدیدی را آشکار می کند که به منظور حمایت از نقشهای مدیریتی موجود و انجام وظایفی که در هنگام استفاده از هوش مصنوعی برای مدیریت کارکنان پدید می آیند انجام می شوند؛ به همین دلیل چارچوب نظری اولیه را با مفهوم «فرا نقشهای مدیریتی» گسترش می دهیم.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، نقشهای مدیریتی ، آینده کار ، رفتار سازمانی