رابطه بین مهارتهای سیاسی کارکنان و قصد ترک شغل

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مهارتهای سیاسی کارکنان و قصد ترک شغل با توجه به نقش تعدیل گر شایعه سازمانی می باشد. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها به صورت توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان و مدیران سازمان شهرداری مشهد به تعداد ۱۱۰۰ که با روش نمونه گیری تصادفی و بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۸۳ نفر مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه ۴۵ سوالی بود که روایی محتوا بر طبق نظر صاحب نظران و روایی سازه بر اساس تکنیک تحلیل عاملی تائیدی مورد تاثیر قرار گرفت؛ همچنین جهت سنجش پایایی پرسشنامه ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که به ترتیب برای متغیرهای مهارتهای سیاسی، قصد ترک شغل و شایعه سازمانی به ترتیب برابر (۰/۸۵۲، ۰/۷۸۸ و ۰/۷۱۵) بدست آمد. به جهت تجزیه و تحلیل داده ها با فرض نرمال بودن داده ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart Pls استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر این بود که بین مهارتهای سیاسی کارکنان و ابعاد آن (قابلیت شبکه سازی، صاقت ظاهری، هوش اجتماعی و نفوذ بین (فردی بر قصد ترک شغل کارکنان شهرداری مشهد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل بیانگر این بود که شایعه سازمانی و دو مولفه آن (کسب دانش و اثربخشی) می توانند نقش تعدیل گری را در رابطه بین مهارتهای سیاسی کارکنان و قصد ترک شغل ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

مهارتهای سیاسی ، قصد ترک شغل ، شایعه سازمانی ، شهرداری مشهد