استفاده از موسیقی و هنر در تدریس

پژوهش حاضر به بررسی نقش و تاثیر استفاده از موسیقی و هنر در فرایند آموزش پرداخته و بر اهمیت ادغام این دو عنصر در نظام آموزشی تاکید دارد. یافته ها نشان می دهد که موسیقی و هنر می توانند به عنوان ابزارهایی کارآمد برای تقویت یادگیری عاطفی، شناختی و اجتماعی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرند. ادغام هنر در تدریس سبب ایجاد محیطی پویا، خلاق و انگیزه بخش می شود و به دانش آموزان امکان می دهد مفاهیم درسی را از طریق تجربه، احساس و تخیل درونی سازی کنند. موسیقی با ایجاد هماهنگی ذهنی و افزایش تمرکز، یادگیری را عمیق تر می سازد و هنر به عنوان بستری برای بروز خلاقیت و خودبیانگری عمل می کند. همچنین نتایج نشان می دهد که آموزش از طریق هنر، موجب رشد مهارت های ارتباطی، همدلی و کار گروهی در دانش آموزان می شود و تفاوت های فردی را بهتر پوشش می دهد. با وجود چالش هایی همچون کمبود امکانات و نبود آموزش تخصصی برای معلمان، بهره گیری از هنر و موسیقی در آموزش می تواند رویکردی موثر برای تحول نظام آموزشی و تربیت انسان هایی خلاق، احساس مند و متعهد باشد. این پژوهش پیشنهاد می کند که نهادهای آموزشی با بازنگری در برنامه ریزی درسی، هنر را به عنوان بخش جدایی ناپذیر فرایند یادگیری در نظر گیرند.واژگان کلیدی: آموزش خلاقانه، موسیقی در آموزش، هنر و یادگیری، انگیزش تحصیلی، مهارت های اجتماعی، خلاقیت در تدریس.