نقش تعاملات اجتماعی و همیاری گروهی در رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

مهارت های اجتماعی و ارتباطی در دوره ابتدایی به عنوان بنیان شکل گیری روابط موثر، همزیستی اجتماعی و موفقیت تحصیلی شناخته می شوند. این پژوهش با هدف بررسی نقش تعاملات اجتماعی و فعالیت های گروهی در رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی دانش آموزان انجام شد. با مرور نظریه های رشد اجتماعی و روان شناسی تربیتی، مشخص گردید که یادگیری اجتماعی نه تنها بر توانایی های شناختی، بلکه بر مهارت های هیجانی، همدلی و همکاری تاثیر دارد. یافته ها نشان می دهند دانش آموزانی که در فعالیت های گروهی و تعاملات اجتماعی فعال مشارکت دارند، مهارت های گوش دادن، بیان نظر، حل تعارض و همکاری جمعی بالاتری دارند. مشارکت در گروه ها موجب تقویت خودباوری، مسئولیت پذیری و توسعه توانایی مدیریت روابط بین فردی می شود. همچنین، محیط های کلاسی که تعامل اجتماعی را تشویق می کنند، باعث افزایش انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان در یادگیری می شوند. پژوهش حاضر بر این نکته تاکید دارد که بازاندیشی در نقش معلم به عنوان تسهیلگر تعاملات اجتماعی و طراحی فعالیت های گروهی موثر، کلید توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی است.واژگان کلیدی: مهارت های اجتماعی، مهارت های ارتباطی، تعاملات گروهی، همیاری، آموزش ابتدایی