امین رحمان زاده - کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات، گروه تحقیقات سلف استار، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه شهید بهشتی
اسلام ناظمی - دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر و سرپرست گروه تحقیقاتی سلف استار، دانشگاه شهید بهشتی

امروزه با توجه به توسعه روزافزون سامانه های فناوری اطلاعات و افزایش پیچیدگی آنها، مبحث استفاده از عامل ها در کنترل و راه اندازی سیستم بسیار مورد بحث قرار می گیرد سیستم های چند عامله به عنوان یک راه اساسی برای کنترل مولفه های بزرگ فناوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته اند. از طرفی کنترل این سیستم ها نیز به روش های مختلفی صورت می گیرد که مهمترین آنها استفاده از سازمان ها در کنترل سیستم های چند عامله است. کارهای بسیاری در این زمینه صورت گرفته است اما در این مقاله تلاش شده است سه کار عمده معرفی و مورد نقد و بررسی و مقایسه قرار گیرند فریز و همکاران در سال 1998 یک فرامدل به نام AALAADIN ارائه کرده اند که مفاهیم اساسی سازمان در سیستم های چند عامله را ارائه کرده است و به صورت کاملا مفهومی نحوه تشکیل سازمان در این سیستم ها را با این مدل شرح می دهند. در سال 2009 کوتا و همکاران نیز مدلی را ارائه کرده اند که مدلی برای سازمان های خود سازمان ده نام دارد. در این مدل برای مدل سازی سازمان از مدل سازی عامل های شکل دهنده سازمان، ویژگی های سازمان و محیط وظایف استفاده شده است. در نهایت مدل MACODO ارائئه خواهد شد که در سال 2010 توسط وین و همکاران ارائه شده است در این مدل یک معماری نرم افزار برای پیاده سازی درون یک عامل که می تواند در یک سازمان شرکت کرده و به خود سازمان دهی سازمان کمک کند ارائه شده است. بنابراین در این مقاله سعی شده است چند نمونه از مدل های ارائه شده برای طراحی و ایجاد سازمان ها در سیستم های چند عامله را ارائه شده و مورد بررسی قرار گیرند در انتها تلاش کردیم تا با مقایسه این سه تحقیق صورت گرفته، بهترین آنها را با توجه به دو معیار میزان کمک به خود سازمان دهی در سازمان سیستم های چند عامله و قابلیت و جزییات پیاده سازی انتخاب کنیم.

سیستم های چند عامله، سازمان، سازمان در سیستم های چند عامله