نقش آموزش مهارت های خودتنظیمی هیجانی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان کم اضطراب و پراضطراب

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش مهارت های خودتنظیمی هیجانی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان کم اضطراب و پراضطراب پایه پنجم ابتدایی انجام شده است. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش این مهارت ها موجب افزایش معنادار عملکرد تحصیلی در هر دو گروه کم اضطراب و پراضطراب شد (p<۰.۰۰۱)، و اثر آن در گروه پراضطراب قوی تر بود. یافته ها بر اهمیت مداخلات مبتنی بر خودتنظیمی هیجانی به عنوان ابزار ارتقاء کیفیت یادگیری تاکید دارند. نتایج نشان داد آموزش مهارت های خودتنظیمی هیجانی به طور معنی داری عملکرد تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشید (p<۰.۰۵). این یافته ها تاکید می کند که توانمندسازی دانش آموزان در مدیریت هیجانات و کنترل رفتاری می تواند به افزایش تمرکز، کاهش اضطراب امتحان و ارتقای موفقیت تحصیلی آنان منجر شود. در پایان پیشنهاد می شود مربیان و معلمان در برنامه های درسی خود به آموزش این مهارت ها توجه ویژه ای داشته باشند تا زمینه رشد همه جانبه دانش آموزان فراهم شود. همچنین، تحقیقات آینده می توانند اثرات بلندمدت آموزش خودتنظیمی هیجانی و نقش آن در سایر جنبه های روان شناختی کودکان را مورد بررسی قرار دهند.

کلیدواژه ها:

مهارت های خود تنظیمی ، عملکرد تحصیلی ، اضطراب