ارزیابی اثر چشم انداز مدرسه و بهره گیری از فناوری آموزشی بر مشارکت دانش آموزان

هدف این پژوهش ارزیابی اثر تلفیقی چشم انداز مدرسه و بهره گیری از فناوری آموزشی بر میزان مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری بود. با توجه به نقش چشم انداز به عنوان چارچوب راهبردی و فناوری آموزشی به عنوان ابزار توانمندساز، بررسی تعامل این دو عامل می تواند راه حل هایی برای ارتقاء کیفیت آموزش و افزایش حضور فعال فراگیران ارائه کند. روش تحقیق به صورت مروری انجام شد و با جستجو و تحلیل منابع معتبر مرتبط، داده ها به شیوه کیفی کدگذاری و طبقه بندی شدند. یافته ها نشان داد که مدارس دارای چشم انداز روشن و هم راستا با اهداف آموزشی، و همچنین بهره گیری هدفمند از فناوری آموزشی، توانسته اند سطح مشارکت دانش آموزان را به طور قابل توجهی بالا ببرند. تلفیق این دو عامل علاوه بر بهبود تعاملات کلاسی، موجب ارتقاء مهارت های ارتباطی، انگیزه یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شد. همچنین نقش کلیدی معلمان در همسویی فناوری با چشم انداز و ایجاد محیط یادگیری فعال برجسته گردید. نتیجه گیری حاکی از آن بود که ترکیب چشم انداز مدرسه با استفاده راهبردی از فناوری آموزشی، راهبردی موثر برای ایجاد فضای آموزشی پویا، مشارکتی و کارآمد محسوب می شود و می تواند به عنوان الگوی قابل اجرا در برنامه ریزی مدارس مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

چشم انداز مدرسه ، فناوری آموزشی ، مشارکت دانش آموزان ، تعاملات کلاسی ، عملکرد تحصیلی