بررسی تاثیر گردشگری شهری بر مشارکت مردمی در زندگی اجتماعی

گردشگری شهری به عنوان یکی از محرک های موثر بر پویایی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهرها در دهه های اخیر مورد توجه ویژه قرار گرفته است. از آنجا که فضاهای شهری بستر تعاملات اجتماعی و فرهنگی هستند، توسعه گردشگری شهری می تواند به شکل گیری شبکه های ارتباطی، ارتقاء سرمایه اجتماعی، افزایش مشارکت مردمی و احساس تعلق به مکان منجر شود. این مقاله مروری با هدف بررسی نقش و تاثیر گردشگری شهری بر ارتقاء مشارکت مردمی در حیات اجتماعی شهرها تدوین شده است. روش پژوهش به شیوه مروری و تحلیلی است و با بهره گیری از مطالعات نظری و تجربی داخلی و بین المللی، به بررسی مولفه های اصلی گردشگری شهری و پیوند آن با مشارکت اجتماعی شهروندان پرداخته می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که توسعه زیرساخت های گردشگری، تنوع فعالیت های فرهنگی و هنری در فضاهای گردشگرپذیر، حمایت از برنامه های مشارکتی مبتنی بر جامعه محلی، و ارتقاء حس هویت شهری، نقش مهمی در فعال سازی ظرفیت های مشارکت اجتماعی ایفا می کنند. همچنین، در شهرهایی که گردشگری شهری با مشارکت نهادهای مردمی و استفاده از پتانسیل جوانان و گروه های محلی همراه بوده، سطوح بالاتری از انسجام اجتماعی، تعاملات فرهنگی و همکاری بین بخشی مشاهده شده است. از دیگر نتایج قابل توجه، افزایش رضایت شهروندان از کیفیت زندگی، ارتقای حس تعلق، و شکل گیری انگیزه برای حضور فعال در مناسبت ها و تصمیم گیری های شهری است.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، مشارکت اجتماعی ، شهر پایدار ، سرمایه اجتماعی ، زندگی شهری