بررسی مشخصه های ادبیات گمانه زن در سه رمان معاصر( کاج زدگی،مه آلود، باران زاد)

چکیدهگمانه زن، داستانی است که قوانین جهانش با دنیای واقعی تفاوت دارد؛پادآرمانشهر،آخرالزمان و پساآخرالزمان زیرشاخه های این ژانر هستند.این مقاله، با بررسی مشخصه های کاج زدگی و باران زاد از ضحی کاظمی و مه آلود از الیستا آقایی ،علاوه بر بررسی و تصویر نظام های حاکم بر جوامع این داستان ها به بیان شباهت ها و تفاوت هایشان می پردازد .نتایج پژوهش نشان می دهد که ویژگی های این ژانر در چهار شاخه اصلی قرار می گیرند: مشخصه های حکومتی، بشری، اجتماعی و اقلیمی. کاج زدگی در بسامد مشخصه های حکومتی نظیر استبداد، تدابیر امنیتی، اتهام و اشد مجازات و مشخصه های بشری؛ مانند، عدم هویت و ماشین انگاری بشر،پیشتاز است؛در حالی که باران زاد کمترین بسامد را دارد. هر سه اثر در شخصیت پردازی، همزادپنداری و نمایش بشر اندیشمند و انتقام جو که خواهان عشق و زندگی است، مشترک هستند.در مشخصه های اجتماعی، هر سه اثر پیامد یک فاجعه انسانی یا طبیعی هستند و در نظام طبقاتی، بیم و امید،هرج و مرج،خیانت و موجودات عجیب مشترکند.کاج زدگی،برخلاف دیگر آثار، فاقد دین و رهبر است و نظامی گری در آن مختص حکمران است؛بسامد این مشخصه در مه آلود، بالاترین و در باران زاد پایین ترین است.شرایط اقلیمی هر سه داستان ،در ناکجاآبادی در آینده رخ می دهد؛یعنی ،مه آلود در سیاره ای دور و دو اثر دیگر روی زمین است.

کلیدواژه ها:

ادبیات گمانه زن ، آخرالزمان ، پادآرمانشهر ، پسا آخرالزمان ، داستان معاصر ، مشخصه